Aanleiding
Een eetstoornis brengt heel veel inzichten met zich mee, zowel van jezelf als van de
omgeving. Wat ik vooral merk tijdens mijn eetstoornis proces, is dat ik weinig
herkenning en erkenning voelde.
Voor omstanders is een eetstoornis ongrijpbaar, wat veel machteloosheid oproept.
Degene die zelf met een eetstoornis te maken heeft, mist daardoor vaak een plek waar diegene vragen kan stellen, zijn/haar hart kan luchten, steun kan vinden, maar ook een plek om te zijn en waar even niks moet.
Deze plek vond ik elders in het land bij andere inloophuizen. In mijn regio is dit de missende
schakel in de ondersteuning rondom eetstoornissen. Deze schakel versterkt de
ondersteuning van onderstaande problemen,
- Erkenning en herkenning: wanneer je zelf te maken hebt met eetproblematiek, voel je je vaak niet begrepen door de omgeving.
- Machteloosheid omstanders: voor omstanders is het moeilijk om ondersteuning te vinden wanneer je voor het eerst in aanraking komt met een eetstoornis.
- Lange wachtlijsten veroorzaken machteloosheid onder mensen die kampen met een eetstoornis en hun naasten. De mensen zakken door lange wachtlijsten steeds dieper weg in de eetstoornis.
- Eerdere signalering en hulp bij het vinden van de juiste zorg: dit zorgt ervoor dat ernstige schade en eventuele dood kan worden voorkomen.
- Stigma: er is maar een klein deel van de mensen die worstelen met eetproblematiek die onder het stigma vallen en worden gediagnosticeerd. De rest voelt zich vaak onbegrepen en is onzichtbaar.
Doel
Stichting Anjer is geen hulpverleningsinstantie, maar wil door samenwerking en goed begeleidde groepsvorming een vangnet voor iedereen die wordt geconfronteerd met het thema eetstoornissen.
Dit betekent op een laagdrempelige manier ondersteuning bieden bij;
– Het creëren van een veilige plek van herkenning en erkenning
– De overbrugging van lange wachttijden
– Hulp bieden bij het zoeken naar de juiste zorg en hulpverlening
Waarom is het nodig
In Nederland is het hard nodig dat er meer aandacht komt rondom (potentiële)
eetstoornissen en eetproblematiek. Stichting Anjer wil met een open houding en verbinden een groot vangnet creëren voor mensen die te maken hebben met het thema eetstoornissen. Hierbij richt de stichting zich niet alleen op de patiënten richten, maar ook op de naasten.
Hiermee draagt het bij aan de verbetering van de kwaliteit van leven, van mensen met een
eetstoornis. (H)erkenning, signalering, een luisterend oor bieden, hulp bij zoeken van
geschikte hulp en overbrugging van lange wachttijden staan hierbij centraal.
Met een groot vangnet zal er meer steun en informatie beschikbaar zijn, verspreid in
de omgeving. Hierdoor zal de levenskwaliteit van iemand met een eetstoornis
minder snel achteruit gaan, er minder lichamelijke en psychische schade worden
veroorzaakt en wordt de kans dat een eetstoornis chronisch verkleind. Door de
(h)erkenning wordt de drempel lager om vroegtijdig hulp te vragen.